مرگ...
salami barae akharin bar
oomadam az hame oonayi ke too in ye chand modat ba man boodano behem sar zadan ba oomadane garmeshoon behem roohie mosbat midadan tashakor konam...
ghasde man az sakhtane in blog dobare be das ovordanesh bood...mikhastam too tanhayiam too blog bahash harf bezanam...ama khodesh oomad...
ama invar joftemoon darim mirim...
be omide zendegi inja boodim va hala joftemoon be omide marg darim mirim vase hamishe...
to ba mani harja beram
are...
nemidoonam chejoori harfamo bezanam...azash chan rooz bood khabari nabood...in hafte gan tarin hafte man bood..hich vaght chizi nemitoones mano az zendegi na omid kone...age ham bood zood faramoosh mikardim migoftam donya tamoom nashode hanooz moonde...ama emrooz beghole khodesh dige vase manam har lahze momkene marg bashe...
doostane golam harki belakhare yeroozi az beynemoon mire...va inbar nobate maast...dige nemitoonam harf bezanam...barae hamatoon arezooe moafaghiat mikonam...hajoore hameja ba harkas ke dooseshoon darin...
be omide didar dar. . .
بمیرم...
خدا جواب اونایی که با جیگر من این نامردی و کردن
توی ناز و به این روز انداختن و یه روز میده
الهی من بمیرم تو درد نکشی 
تقصیر...
تقصیر...
مرا ببخش برای عشقه صادقانه ام
...مرا ببخش برای حسه بچگانه ام
...مرا ببخش برای نگاهه عاشقاه ام
...گیره در من بود
...مشکل از من بود
...کودکی از من
...سادگی از من
...باشد همه تقصیرها با من
..اما تو نگاهم کردی
...در اجه سوکوتم
...تو صدایم کردی
...در عمقه آتش
...سیرابم کردی
...بگو آخر تو چرا، رهایم کردی؟
بیمارم کردی
...خرابم کردی
...چه ابلهانه باختم خودم را
...چه شد آن حسه قشنگ
...چه شد آن مهره لطیف
...چه شد آن شرمو حیا
...چه شد آن قول و قرار
...به چه حقی در من تو نهادی مهرت
...به چه جرمی از من تو گرفتی عشقت
...تو نگفتی بد از تو منه بی دل،
منه عاشق،
منه مست،
دل به دیداره کی خوش گردانم؟
تو نگفتی بی تو
من، آن غنچه پژمرده ز عشق
...به امید کی پرپر بشوم
...من، آن اختره تابنده شب
به هوا کی چشمک بزنم
...تو نه گفتی، نماندی
...تو فقط رفتی
بی درنگ، بی تعمل...بی مهر
آری تو فقط رفتی
...اما من اینبار نیز با یه حسّه قریب
این دعا کنم
...عشقه بی پایانه من
ای هستیه من
کاش همیشه همه حال
خندت از تهه دل باشدو
گریت ز شوق
من که نابود شدم، خار شدم، آب شدم
تو مهمی تو
...تو و آن خنده شیرین و فریبایت
آری، تو برو با او
او که ز من خنده گرفت و
به لبهای تو نشاند
باید تو بخندی
شده با او تو بخند
....