تو رفتی اما...

روز هجران

روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

                    زدم این فال و گذشت اختر و کار آخر شد

آن همه نازو تنعم که خزان می فرمود

                    عاقبت در قدم بد بهار آخر شد

شکر ایزد که به اقبال همه گوشه گل

                    نخوت بد وی.و شوکت خار آخر شد

صبح امید که بود معتکف پرده غیب

                    گو برن آی که کار شب تر آخر شد

آن پریشانی شبها ی دراز و غم دل

                    همه در سایه گیسوی نگر آخر شد

باورم نیست ز بد عهدی  ایام هنوز

                     قصه غصه که در دولت یار آخر شد

ساقیا لطف نمودی قدحت پر می باد

                    که به تدبیر تو تشویق خمار آخر شد